محققان دانشگاه استنفورد با استفاده از رزبری‌پای اسکلتی رباتیک طراحی کرده‌اند که به افراد مبتلا به ناتوانی حرکتی کمک می‌کند راحت‌تر راه بروند.
پاتریک اسلید، دانشجوی دکتری دانشگاه استنفورد، می‌گوید تیم او به‌دلیل مقرون‌به‌صرفه‌بودن رزبری‌پای و قابلیت‌های این کامپیوتر تک‌بُرد کوچک در پروژه‌ی اسکلت رباتی خود از آن استفاده کرده‌اند. اسلید همچنین اعلام کرده است نوشتن کدهای موردنیاز روی رزبری‌پای به زبان پایتون، فرایند اعتبارسنجی را نیز آسان‌تر می‌کند.
کلید موفقیت هر دستگاه تطبیق‌پذیر امکان شخصی‌سازی آن است و این همان نکته‌ای است که پروژه‌ی خلاقانه‌ی استنفورد توجه ویژه‌ای به آن کرده است. این تیم سال‌ها از شبیه‌ساز‌های اسکلتی برای آموزش مدل یادگیری ماشینی خود استفاده کرده و تلاش‌هایش سرانجام نتیجه داده است.
این سیستم حدوداً به یک ساعت زمان نیاز دارد تا روش راه‌رفتن کاربر را به‌طورکامل یاد بگیرد و براساس آن الگویی سفارشی ایجاد کند؛ به‌طوری‌که تأثیر این الگو در ۱۵ دقیقه‌ی اولی که با اسکلت رباتیک راه می‌روید، احساس می‌شود. سازندگان اسکلت رباتیک مدعی شده‌اند این دستگاه باعث می‌شود افراد بتوانند تا ۹ درصد سریع‌تر از حالت معمولی راه بروند و حداکثر ۱۷ درصد انرژی کمتری نیز مصرف کنند.
